Vroeger leefden er in Roemenië de Daciërs, voordat de Romeinen kwamen. Het Dacische Rijk stond onder een koning. Het volk telde rond de 2 miljoen mensen. Onder de Romeinse keizer Trajanus werden de Daciërs verslagen. Dit gebeurde tussen 101 en 106 n.Chr. en hiervoor waren twee veldtochten nodig. Na de Romeinen kwamen de Goten het gebied binnengevallen. Na de Goten kwamen de Hunnen. In de achtste eeuw werd Roemenië onderdeel van Bulgarije dat bleef zo tot 1018. Daarna werd een deel van Roemenië (Transsylvanië) onderdeel van Hongarije. In dat gebied wonen er veel Hongaren. Toch bleef het gebied zijn cultuur behouden. Uit de twee overige gebieden ontstonden de vorstendommen Walachije en Moldavië. Hierdoor was het Roemeense volk verspreid over drie gebieden, terwijl ze dezelfde taal en cultuur deelden. In de late middeleeuwen was er een strijd tegen de Turken. In 1475 versloeg Stefanus de Grote. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd Roemenië de grootste olieleverancier van Duitsland. In 1940 pleegde Lon Antonescu een staatsgreep. Daardoor werd Roemenië een dictatuur. Ondertussen werden grondgebieden van Roemenië aan andere landen gegeven. De koning was zo in paniek dat hij aftrad. Toen kwam koning Michael. Dictator Antonescu speelde een belangrijke rol bij de onderdrukking. Door hem werden vele Joden en Roma vermoord. Waarschijnlijk gaat het om tussen 280.000 en 380.000 Joden. Aan het einde van de oorlog drongen de legers van de Sovjet - Unie Roemenië binnen. Koning Michaël beëindigde de dictatuur en verklaarde op zijn beurt de oorlog aan Duitsland. Roemenië speelde een heel kleine rol bij de nederlaag van Duitsland.